1891 yilinda, Ödemiste kisa, ama destanlasan bir hayata gözlerini acar Gökcen Efe Hüseyin.
Gencliginin henüz baharindayken yerel yöneticilerin olumsuz icraatlarina karsi koyar. Egenin en meshur efelerinden Cakircali Mehmet Efenin cetesine katilir. Cakircali Efenin bir suikast sonucu ölümünün ardindan Tirenin Gümce Daginda kendi cetesini kurar.
O siralarda eskiyalik yapar. Ancak tipik eskiyadan farkli bir efeliktir yaptigi. Calmaz, zulmetmez, öldürmez. Yapabildigince bazi haksizliklari önlemeye, engellemeye cabalar. Ancak kanunlara aykiridir bu yaptiklari.
Gökcen Efe 1914te bagislanir. Ancak bes yil sonra tekrar daga cikar. Bu kez cikis sebebi isgalci Yunan Ordusuna karsi vatan topraklarini savunma gayretidir. 57. Tümen Komutani Miralay Sefik Aker Beyin gözetiminde kurulan Kuva-yi Milliye icinde yer alir. Yörük Ali Efe, Poslu Mestan, Mürselli Ismail Efe gibi milli direnis liderleriyle birlikte hareket eder.
Gökcen Efe adi ve sani Yunan askerlerine kadar ulasir. Ama ulasan bir baska haber vardir Yunan isgalindeki Ödemise baskin düzenleyecegi sirada hastalanir Gökcen Efe. Bu haber üzerine Yunan gücleri, Gökcen Efenin bulundugu siperi yogun top atisina tutarak saldiriya gecer.
Üc gün süren carpismanin sonunda, 16 Kasim 1919da sipere girmeyi basaran bir Yunan askeri tarafindan süngülenerek sehit düser.
Geride 28 yillik bir ömre sigistirilan bir kahramanlik destani miras kalir.
Kurtulus Savasinda Gökcen Efe Destani iste bu destanlasan hayati, sanki dün yasanmiscasina gözler önüne seriyor...
Aktarilan her olay delilleriyle, vesikalariyla, resimleriyle, en önemlisi onu taniyan, onunla birlikte mücadele verenlerin hatiralariyla destekleniyor.
