Sen, ey diliyle kardesini yaralayan kardes... Sözüyle kardesinin yakasina bir daha hic cikaramayacagi en yapiskan, en kirli etiketi takan gafil ey...
Bilmez misin ki, kiymetini kardeslerinin bilmedigi bir kardes, güzeller güzeli Ysuf da olsa, ucuza satilmistir artik. Bilmez misin ki, onuru ayaklar altina alinmis bir kardes, rüyalarin sultani Ysuf da olsa köle pazarina sürülmüstür.
Giyabinda kötülügünü andin ya kardesinin; bil ki, artik baba ocagindan sürdün onu. Yakub gibi eseflere bogdun ona emek vereni. Isitmeyisini firsat bilerek ayibini acik ettin ya kardesinin, bil ki, ana kucagindan düsürdün onu. Anasi bile pak edemez artik kirlerini. Bir daha bilemeyecegini bile bile, günahiyla andin ya kardesini, siginacagi köselerin hepsinden kovdun onu. Tesellilerin hicbiri yetmez hüznüne artik. Azicik da olsa savunma hakki tanimadan sucladin ya kardesini, örtünecegi örtülerin hepsini cektin üzerinden. Ciplak kalmistir artik soguk bakislarin ayazinda...
Farkindasindir artik, dilin ve dudagin Ysufun kardeslerinin eylemine özenmis. Giybetini ettigin kardesini gözlerden iraga atiyorsun, gönüllerden uzaga itiyorsun.
Haydi, kuyudan cikar kardesini... Susmayi dene. Olmaz mi