Benim icin söz konusu olan tek sey, yüregi olan bir yolda yolculuktur yalnizca. Yürekli herhangi bir yolda. Orada yol alirim ve tek yararli meydan okuyusum onu tamamlayabilmektir. Ve orada yolculugumu sürdürürüm, bakarak, izleyerek soluk soluga.
Carlos Castanedanin kitaplarina sahip oldugumuz icin son derece sansliyiz...
Yaptiklarinin anlamini ne kadar övsek asiriya kacmis olmayiz.
Castaneda Bizi, Don Juanin insanbilim literatürünün en olaganustu figürlerinden biri olduguna inanmak zorunda birakiyor; o, bir cilali tas devri bilgesi. Ankaradan, gizemli bir bilgelik armagani birakiyor ellerimize.
Onu okuduktan sonra dünyayi ayni gözle görmek artik olasi degil... Eger Castaneda hakliysa baska bir dünya daha var,bazen mükemmel, bazen de korkutucu bir dünya, hem de tam gözlerimizin önünde - tabii görebilirsek.
