Gittin.

Ben, iki aydir evimiz gibi olan otel odasinda, camin önündeki o eski koltukta oturuyordum. Sen ise tüm hayatini bir bavula doldurup, gidiyordun. Kapi ardindan kapanmisti ve zaten iki basimiza oldugumuz bu ülkede artik yapayalniz kalmistim. Acidan yorulur mu insan Yoruldum, yorgunluktan uykuya daldim. Aklimda son kalan sen ve ben. Macka Parkinda cimlere uzanmisiz. Mayis mi Haziran mi Hafif serin bir yaz aksami sanki Circir böceklerinin sesini bastiriyor sesin, bir taraftan beni kendine cekerken Hayat bizi nereye, nasil savurursa savursun, sonsuza kadar elini tutmaya devam edecegim. diyorsun. Genclik, cocukluk Gülümseyip sana sokuluyorum Olur mu dersin bir sansimiz daha Ne dersin, sansli miyizdir o kadar Bakarsin olur Belki yine o Balik Tutan Sasi Kedi Sokaginda