Bir Yusuf yüregidir, Züleyhaya zindan kadar kapali. Bir baba kalbidir, kuyu kadar nacar. Bir Züleyha sevdasidir, Nil kadar Yakupun iftaridir Yusufa akittigi gözyaslarini icmek. Ne ay yüzünü gördük Yusuf Peygamberin, ne gamina ortak olduk Mah-i Züleyhanin, ne de Yakup babanin sabrini sirtimizda bir aba gibi tasiyabildik. Sadece yazdik. Okuduk. Ah cektik. Ne güzel ögrettin kardesligin kalleslik olmadigini. Dogru ya, sen dost ara, düsmani nasilsa seytan doguruyor.

Yedi ölümcül günah kovaladi Yusufu. Yakalayamadi yakasindan. Iffetin adiydi Yusuf. Imanin eriydi. Erimedi yedi disli günahtan Oburluk, kibir, fuhus, tembellik, kanaatsizlik, haset ve giybet.

Üc gömlek... Üc yürek... Yakup, Yusuf ve Züleyha.

Yusufun gömlegi kiskancligin Kurt kapti yalaniyla parcalanmis. Parcalanan bezler dile gelir. Degmez kardesler, bu dünya birbirinize düsman olmaniza degmez Züleyhanin gömlei sehvet tirnagiyla yirtilmis. Dile gelir gömlek Ah sehvet, beni Rabbimden uzaklastiramazsin

Yakupun gömlegi, ogul hasretinden kör olan gözlerin acilisi. Gömlegin kokusu anlatir Ey can Canimi yaksan da bu can seni bekler