Kutlu yolda ilerleyen korkusuz yigitler, topragi adimlariyla titretti. Ay, gecelerine yol gösteren oldu. Tüm insanlik bu cengi bekledi. Üc taraf vardi Gök Tanrinin ordulari, Karanlik Ülke ve korkaklar
Koca koca taslardan yaptiklari saraylarina, kalelerine sinen krallar ve hanlar, kalabalik ordularina ragmen asla cesur olamadilar. Karanlik Ülkeye karsi yürüyebilenler sadece tunc yürekli, celik bilekli Türklerdi. Yeryüzünü karanliga cevirmek, topraklari kanla sulamak isteyenlere karsi geceyi pusatlarinin isiltilariyla aydinlattilar.
Onlar, iclerinde bozkirin vahsi kurdunu tasiyan, Gökbörünün yolunda ölüme yürüyenlerdi. Her seyi uluslari, topraklari ve soylari icin yaptilar. Gelecek, pusatlarinin ucundaydi. Topraga düsen her damla lanetlenmis kan, acunun gelecegini aydinlatan bir mesale olacakti
Gök Tanrinin ordulari, o gece, Tamunun pencelerine karsi cenk etti. Acunu dize getirenler, Karanlikin ordularini yok ettiler...