Umberto Eco; gercek bir yemek yazarligi katina ulastigi Prag Mezarligi romaninda eski bir Latince deyimi hafifce yerinden oynatir ve der ki Carmina dant panem; Edebiyat ve felsefe karin doyurur. Latince deyisin söyledigi aslinda tersidir. Latincede Carmina non dant panem denir, yani Edebiyat ve felsefe karin doyurmaz... Serdar Sahinkaya Hocam bu kitabin son taslagini gönderdiginde aklima hemen Econun bu lafi oynatmasi geldi. Kitabi okudukca lezzetleri kovalamaya basladim. Keyifleri göze-gönle göre düzenlemek varsa Serdar Hoca bunu cok da iyi basarmis, dedim ilk olarak... Yemekte de edebiyat ve felsefe mümkünmüs ve karin doyuruyormus, dedim.
Serdar Sahinkayanin kitabinin adinin sola vurgu yapmasi da bosuna degil elbette... Birlik icinde cesitlilik; cesitlilik icinde birlik, dünyaya sol memesinin altindaki cevahirle bakanlar icin yasamin her alaninda oldugu gibi mutfak kültürleri icin de gecerlidir. Mutfak kültürlerinde -özellikle de bu kitapta anlatilanlarda- kültürü uygarliga dönüstüren belki de bu ruh... Birlik icinde cesitlilik; cesitlilik icinde birlik. Birlik Anadolu mutfagini, cesitlilik ise sayilmasi olanaksiz yemek kültürlerini simgeliyor. Cesitlilik birlige katilmayi önlemiyor. Birlik ise cesitliligi ortadan kaldirmiyor. Sahinkaya, Özgüveni yüksek makaleler ve yemekler sunuyor bize.
Nedim Atilla
