Yilmaz Sener, Kör Adim romaniyla matematigi hasiralti etmemis yazarlardan oldugunu gösteriyor. Merak uyandiran kurgusu, nefes alip veren karakterleri ve okuma istahini acan diliyle basucu kitabi haline gelecek bir eser vadediyor okuruna. Baskahraman dönüstükce dil de dönüsüyor. Ilk okundugunda önemsiz gibi görünen ayrintilar roman ilerledikce bir yapbozun parcalari gibi bosluklari dolduruyor. Faili mechul bir cinayetle hayati degisen bir cocugun büyüyüp olgunlasma sürecini ve dogdugu topraklara geri döndügünde basina gelenleri konu edinen Kör Adim okuru fethedecek bir roman.
Günesin yeniden dogmasi baska bir günü getirmiyor, sadece dünü uyandiriyordu. Yarini olmayan tek yaprakli bir takvimin icinde oyalaniyorlardi. Zaman burada gecmiyor, cürüyordu. Cürürken de icinde oyalanan her seyi kendisiyle beraber cürütüyordu. Bazen günes bile cürüyordu buralarda. Asili kaldigi yerde, daglarin arkasina saklanana dek, sahip oldugu isigiyla cürümüs bir koku yayardi.
