Umutsuzlugum umuduna dügümlenmis.
Raziyim
Sevsen de gel sevmesen de.
Kabulüm
Ölsem de gel ölmesem de

Gölgeler cekildiginde, kabuk tutmus yaralarim yeniden kanamaya basladi. Bir varmus degil de, sanki hep yokmus gibi sakladigim ve yüzlesmekten korktugum ne kadar sarsici aci varsa, iste yine karsimdaydi.
Yüz yüzeydik ve cirilciplak
Annemin ve babamin kanlar icinde yattigi o oyun parkindaydik. Gökyüzü kara, icime cektigim nefes kara, ruhum kara ama annemin boynundan süzülen kan, her seye inat, kipkirmiziydi
Peki, neden eskisi gibi hissetmiyordum Nefesimi kesen bu görüntü ile yüzlesmek neden beni artik korkutmuyordu

Karsimdaki gölge silik bir hal almaya baslayinca sasirdim ve ona dokunmak icin elimi kaldirdim. O an avuc iclerimde göz kamastirici bir isik oldugunu fark ettim. Hizla büyüyor ve yayilarak karanlik ruhumu aydinlatiyordu. Avuclarimi acip isigin kaynagina daha yakindan bakinca onu gördüm.
Oradaydi iste.
Kokusunda can buldugum kadin oradaydi