Rivayetler temelinde baktigimizda Müslümanlarin geleceklerinin tümüyle bir cöküs ve yikilistan ibaret oldugu mesaji verilmektedir. Hz. Peygamberin ashabiyla birlikte yasadigi dönemin Asr-i Saadet olarak algilanip, bu dönemin asla erisilemez bir zirveyi temsil ettigi inanci, zorunlu olarak gelecegi, asagiya ve kötüye dogru giden bir zaman dilimine, tarihi de kötümser pesimist bir tarih algisina dönüstürmüstür. Bu durum ilk Islam asrin kutsalligi ve zirvede baslayan bir tarihi anlatmaktadir.
Rivayetlerin resmettigine göre; bu durum, önceden belirlenmis, hem de kötüye dogru belirlenmis olan bir tarihtir ve önce gelenin sonra gelenden daha faziletli ve üstün oldugu esasi üzerine kurulmustur. Böylece Islam tarihi, iyi olandan kötüye, hayirli olandan hayirsiza dogru bir seyir takip etmektedir. Diger bir ifadeyle Islam tarihi, zirveden, piramidin en yukari noktasindan baslamis, asagiya, kötülesmeye ve bozulmaya dogru bir istikamet takip etmistir. Bundan sonra baslayacak olan dönem, zorunlu determinist bir gidistir ve Müslümanlarin gittikce kötüye dogru gitmek zorunda olduklari bir süreci baslatmaktadir. Böyle bir zihniyetin dünyaya bakisinin olumsuz ve karamsar olmasi dogaldir.