Hayatlarimizi en cok mahvedenler, iznimizi almadan bizi cok sevenlerdir.
Ölümü evimizde degil ait oldugu yerde karsilayacagiz. Zalimlerden kacarak sürüngenler dünyasina
gömmeyecegiz de vakti saati geldiginde hakkiyla teslim edecegiz ruhumuzu. Bizi kendi canimizla korkutarak canlarinin istedigi gibi bizimle oynayanlarla kesiyoruz göbek bagimizi. Hayatin en derin anlayisi olan ölümü, düsmana silah gibi teslim edip de ellerimizi havaya kaldiran bizleriz.
Simdi araliyoruz gözlerimizi, kalkiyor üzerimizden gaflet uykusunun agirligi ve penceremizdeki tahtindan indirmenin vaktidir artik karanliklar
ülkesinin öcülerini...
Bedenler ve beyinler ic ice gecmistir. Kimin kim oldugunu ve ne yapmak istedigini anlamak imkansiz gibidir. Birbirleriyle yer degistiren bu insanlar karsilikli olarak birbirlerini suclayip düsman bilirler ama sonra anlarlar ki, aslinda hepsi ya masum ya da masuma yakindir. Düsmani göremezler. Girdap cok kuvvetlidir. Elli bes yillik bir askin iki yasli kahramani olan Destarli Musab ile Zümranin hayatina paralel bir akisi vardi bütün bu yasananlarin. Onlarin hayat hikayesi ortaya ciktikca ic ice gecen bedenlerin sirri da anlasilmaya baslanir. Ic ice gecen bedenlerin gizemi, modern bilim anlayisindan devletin temel varlik anlayisina kadar uzanan birtakim sirlari icinde barindirmaktadir. Bu islerin perde arkasinda karanlik bir yapi vardir ama bu düsmani ne ona esir olanlar görebilir ne de onun hedefinde olanlar.