Melasma, powszechne u Azjatów nabyte zaburzenie pigmentacji, jest trudna w leczeniu i nie ma uniwersalnie skutecznej terapii. Istniej¿ce metody leczenia, takie jak miejscowy hydrochinon lub kwas retinowy, kojowy, azelainowy, glikolowy, trójchlorooctowy, salicylowy i mlekowy jako ¿rodki z¿uszczaj¿ce lub lasery i dermabrazja, maj¿ nieod¿¿czne ograniczenia skuteczno¿ci i skutków ubocznych, zw¿aszcza przy d¿ugotrwäym stosowaniu. Ponadto cz¿sto dochodzi do nawrotów przy przerwaniu terapii. Prowadzone s¿ badania maj¿ce na celu opracowanie nowszych, bezpieczniejszych i bardziej innowacyjnych metod leczenia melazmy, która powoduje g¿¿bokie znieksztäcenia kosmetyczne, stres psychologiczny i wstyd spo¿eczny. Stosowanie kwasu traneksamonowego doustnie, miejscowo, do¿ylnie lub przezskórnie w leczeniu melasmy jest najnowsz¿ koncepcj¿. By¿ on stosowany doustnie, samodzielnie lub jako adiuwant, w dawkach wahaj¿cych si¿ od 250 mg/d do 2,25g/d przez 6 tygodni do 6 miesi¿cy z prawie równ¿ skuteczno¿ci¿. Efekt terapeutyczny staje si¿ widoczny w ci¿gu 1-2 miesi¿cy, ale kontynuacja leczenia jest wäna, aby zapobiec nawrotom choroby. Badanie to pokazuje, ¿e 500mg PO dwa razy na dob¿ pocz¿tkowo pozwala na wczesne usuni¿cie melazmy, a nawrotom mo¿na zapobiec przez 250mg raz na dob¿.