Melasma, een veel voorkomende verworven pigmentstoornis onder Aziaten, is moeilijk te behandelen en er is geen universeel effectieve therapie. De bestaande behandelingsmodaliteiten zoals actueel hydrochinon, of retinoïnezuur, kojinezuur, azelaïnezuur, en glycolzuur, trichloorazijnzuur, salicylzuur, en melkzuur als peeling agents of lasers en dermabrasie hebben inherente beperkingen van beperkte werkzaamheid en bijwerkingen, vooral bij langdurig gebruik. Bovendien valt het vaak terug bij het staken van de therapie. Het onderzoek wordt voortgezet om nieuwere, veiligere en innovatieve behandelingen voor melasma te ontwikkelen die diepgaande cosmetische misvormingen, psychologische stress en sociale verlegenheid veroorzaken. Het gebruik van tranexaminezuur, oraal, plaatselijk, intraveneus of transepidermaal, voor de behandeling van melasma is een recent concept. Het is oraal gebruikt, alleen of als hulpstof, in doses variërend tussen 250 mg/d en 2,25g/d gedurende 6 weken tot 6 maanden met een bijna gelijke werkzaamheid. Het therapeutische effect wordt duidelijk in 1-2 maanden, maar voortzetting van de behandeling is belangrijk om terugval te voorkomen. Deze studie toont aan dat 500mg PO tweemaal daags in eerste instantie een vroege klaring van melasma bereikt en dat schubs met 250mg eenmaal daags kunnen worden voorkomen.