Tanrica kadin imgesinden, evrilerek oyuncak bebek imgesine dönüsen kadinin adi, cagimizda cok yanli olarak tartisilmaktadir. Kadinin adindan ve kendinden bu denli büyük ölcüde söz ettirmesi yaygin bir kaninin ve tepkisel bir gereksinimin ürünüdür denebilir. Konunun degisik toplumlarda, ayriksi kesimlerce degisik acilardan ele alinarak gündemde tutulmasi bunun en carpici örnegidir. Aydinlanma süreciyle baslayip, sanayilesme ve sehirlesme hareketleriyle ivme kazanan, sonucta sorunlu bireylerin üretildigi modern ve modern sonrasi cagimizda kadin, kendini oldukca ihmal edilmis bir yerde bulmustur. Birey adina yasanan bu yipranis ve cöküs, kadin adina daha büyük yikimlar ve tükenisler yaratmistir. Böylece kadin her alanda kendini ve toplumsal yerini pek cok acidan sorgulama ve denetleme gereksinimi duymustur. Kadin kadinsi varligina uygun olarak sevgi, is, evlilik, yasam, aile gibi toplumsal islevlerini yeniden gözden gecirmis; tüm bunlarin disina tasincaya dek hepten iliskilerini yeniden düzenleme geregi duymustur. Aldanan kadin, aldatan kadin, uyumsuz kadin, uysal kadin, kötü yola düsen kadin, magazin programlarinda olay yaratan kadin, ask cinayetlerine neden olan kadin, kutsal bir deger olan kadin, taciz edilen kadin, töresel kurallarin ve aliskanliklarin kurbani olan kadin adini sorgulamaya calisan veya sorgulayamayan kadin, yalnizligi yurt edinmek zorunda kalan kadin, yasam kurbani kadin, gizli yasamlarin sessiz solugu olan kadin ve daha bircok alana sigdirilmis deger olanolamayan kadin. En önemlisi de yasamin cehenneminde öz kiyima tutsak edilmeye zorlanan kadin. Kendisi icin cizilen yazgi cografyasinda kendine yurt edinmeye calisan kadinin serüvenidir bu yasam kavgasi.