Islamiyetle birlikte ortaya cikan Islam ilimlerin hemen hepsinde maharetini ortaya koyan Osmanli ulemasi, aklfelsef ilimleri de dikkate alan genel bir egilim icerisinde olmus, iki alani birbirinden keskin cizgilerle ayirmak yerine tedris ve telif faaliyetlerini ikisinde de sürdürmüstür.
Bahsedilen bu özelligi sahsinda somutlastirmis düsünürlerin basinda XVI. yüzyilda yasamis ve Bahaeddinzade olarak söhret bulmus Muhyiddin Mehmed b. Bahaeddin v. 9521545 gelmektedir. Ser ilimlere olan vukufiyeti yaninda akl ilimlerde de otoritesini akranlarina kabul ettiren Bahaeddinzade, telif ettigi eserleriyle yasadigi asirdan baslayarak Osmanli düsüncesini derinden etkilemeyi basarmistir.
Elinizdeki kitap, hakkinda bilgi veren biyo-bibliyografik kaynaklar, cagdaslarinin tanikliklari ve kendi eserlerinden hareketle Bahaeddinzadenin entelektüel biyografisini sunmaktadir. Ayrica onun eserlerinde merkez bir yer isgal eden ve Kemalpasazade elestirisini de iceren kader sorununa yaklasimini, Risaletül-kaza vel-kader ile Risale f isbatil-vacib vet-tevhd adli eserlerinin ilk kez yapilan tahkikli nesri, tercümesi ve detayli incelemesi esliginde ortaya koymaktadir.
