Bu bir hastanin yol notlari, rüzgarli, karanlik bir sonbahar gecesiylebaslar.Istanbulun denizini sinirli, ufuklarini mürekkep gibi siyah ve Üsküdartaraflarinin göklerini uzak bir yanginin hafif kirmiziliklarina boyanmisbiraktim. Onun icin zifiri bir karanlikta tren Sirkeciden ayrilirkensinirlerim iyi degildi. Insan, geceleyin nasil yola cikmaya cesaret ederBunu, bir kösesinde büzülüp kaldigim kompartimanimda siyah siyahdüsünmeye koyuldum.