Kudüs, bilinen en eski tarihinden itibaren kutsal kabul edilmis, binyillar gecse de bu konumunu hic kaybetmemistir. Peygamberlerle birlikte vahiy kentine dönüsen sehrin kutsiyeti bu sürecle birlikte farkli bir boyut kazanmistir. Hz. dem burada mescit insa etmis, Tufandan sonra Hz. Nuhun torunlari tevhit mesajini buradan yaymistir. Günümüzde, yeryüzündeki her 5 kisiden 3ü bu sehri kutsal kabul etmektedir. Peygamber kokulu sehrin ilahi huzura yükselmek icin bir yeryüzü basamagi oldugunu bütün semavi dinler kabul etmektedir.
Yahudiler, Kudüsü Tanrinin sehri olarak isimlendirir. Hz. Davud zamaninda fethedilen sehirde Hz. Süleyman mabet yapmis, sonraki peygamberler de bu mübarek sehri övmüstür. Babil sürgünüyle Yahudilerin umutlarini canli tutan mefkure, bir gün Kudüse geri dönme arzusu olmustur. Hz. Isanin cilelerine sahne olmasi bakimindan erken dönem Hristiyanlikta sehre mesafeli yaklasilsa da IV. yüzyildan itibaren itibarina kavusan Kudüs, Hristiyan dünyasinin da kiblesi ve hac mekani olmustur.
Islamin da ilk kiblesi Kudüstür. Yeni dinin dogusundan itibaren Kudüse yönelerek namaz kilmaya baslayan Müslümanlar, sehri on bes seneye yakin kible edinmislerdir. Nübüvvet zincirinin son halkasi olan Hz. Muhammedin sav isra ve mirac mucizelerine sahitlik eden sehre Kuranda yetmisten fazla ayette atif vardir. Hadis ve siyer kaynaklarinda ise Kudüse dair pek cok detay bulunmaktadir.
Hz. Ömer zamaninda fethedilen Kudüs, asirlar boyunca Müslüman yönetiminde Müslümanlarla birlikte gayrimüslimlerin de rahatca yasadigi, adi gibi selamet ve huzur sehri olmus, cihana hükmeden sultanlar kendilerini Kudüsün hizmetkari görmüs; alimler ve arifler Kudüsün bereketini solumuslardir.
Tanitim Bülteninden