Bir kentin yolunu, tarihini, cografyasini, denizini, toplumsal hayatini, gecirdigi degisimleri, insan tiplerini, atmosferini, doga güzelliklerini, unutulan degerlerini, yeme icme kültürünü, gecesini gündüzünü, yazini kisini, folklorunu, eglence hayatini, daha bin türlü özelligini, herkes kendince görür. Tarihci baska, cografyaci baska, turizmci baska, asker baska, ögretmen bambaska bir gözle görür ve kendi bakis acisiyla yazmak ister.
Ama bir yazar-edebiyatci, kendince bir duyarlikla yaklasir kentine. Cevresine gönül gözüyle bakar. Kendisini degisik insanlarin yerine koyar, onlarin yüregiyle de hissetmeye calisir, öylece yazar... Yazar yazdigi zaman, bircok kimse o yazida kendi duygularini, düsünüp de söyleyemediklerini bulur. Kendisinden önce yazilmis olanlari da animsamak ister...
Bu düsünceden yola cikarak, Trabzonun yirmi iki edebiyatci yazari, yine Trabzonun yirmi iki semtini kaleme alindi. Okurla ayni zamanda bulusan bu yirmi iki kitaplik dizi hem bir ilk olmasi hem de Trabzonun son elli yilina taniklik etmesi ve yazarlarinin kente kolektif bir armagani olmasi acisindan yüksek deger tasimaktadir.
