Insanin dogasinda her sey güzeldir. Ta ki insanin dogasina olumsuz bir sey dokununcaya, onun dogasini rahatsiz edinceye kadar. Bunlardan en kötüsü de ölümdü. Ölüm insanin dogasina dokununca insan tüm deger yargilarini hice sayiyordu. Elleri bir anda saclarina gitti, saclarini tutam tutam yolmaya basladi. Artik ortada Yeliz diye birisi yoktu. Dogasina olumsuzca dokunulmus bir canli vardi.
