Evvel zaman icinde, okumayla ilk kez tanisan insan topluluklari varmis

Heyecanlarini, biz, bugünün insaninin tam olarak anlamasina olanak yoksa da onlari az cok tasavvur edebiliriz kafamizda. Matbaa ile tanisma, bir daktiloya, keskin dokunuslu mürekkebe ve hokkaya sahip olma, anlatma telasinda olani anlama telasiyla cevreleyip bundan haz duyma, az buz seyler olmasa gerek Hep bir yeni yarati ve esya detayiyla baslayan heyecan silsilesi, okurken cosar, okuma edimi bitince soluklanip durur, süzgecten gecirir ve gercek etkiye dönüsür. Evvel zamanlarin okuma telaslilarini selamlayip onlardan el alarak ilerlemek asli bir görev olmali ki gicir gicir daktilolari yad edelim. Bir saga bir sola salinisini gördügünüz cihaza dokunursunuz, simsiyah mürekkep ve metal kokusunu icinize ceker, tik tik tikikikitiktikkkk sesini isitir, eksik kalan tek duyuyu -tatma- da metinleri özümsediginizde yasamis olursunuz. Size aidiyetleyoldaslik eden kitaba, daktiloya, bilgisayara minnettarlikla tesekkür ederek altinci duyunuzu da tamamlamis olursunuz
Cografyalar, irklar ne olursa olsun matbaa, daktilo, bes duyu ve pek tabii altinci duyu tüm insanlikta ortaktir.

Tüm insanlikta ortaktir esyaya, aidiyete, gecmise, gelecek yeniliklere sarilma istegi. Bu istegi yalin halden cikarip degisik ufuklara salacak olan iki sey vardir hatirlamak ve unutmak.
Evvel zaman icinde, okumayla ilk kez tanisan insan topluluklari varmis. O topluluklar da bir Sakiz yanilsamasi yasayip okuyacaklar belki yüzyillar sonrasinin bu satirlarini ve insanlik o vakit anlayacak asil aidiyet duygusunun kendisine bahsedilmis oldugunu
Aidiyetli okumalar olsun hatirlayanlara da unutanlara da