Büyüklerin cocuklara neden kibar ve itaatkar olmayi asiladigini hicbir zaman anlamamisimdir. Örnek bir evlat olsaydim ismim annemin ebeveynlerinin, ben dogmadan uzun süre önce ölen büyükanne Elsa ile büyükbaba Ervinin mezarinin hemen yani basindaki bir mezar tasina kazinmis olurdu. Anlatmaya basliyor Mira... Buzdan kayip nehri boyladigi gibi sirilsiklam kaldigi 1954 yilinin kisini, yani basindaki münzevi teyzesi Hanayi... Hana teyzem neredeyse hic konusmaz, öylece gözünü dikip bakmakla yetinirdi. Her zamanki tuhafligiyla... Bakiyormus da görmüyormus gibi. Ruhu gitmis de bedeni sandalyede kalmis gibi. Su gibi akiyor zaman geriye. Ikinci Dünya Savasina ve degisen tarihe. Satirlar boyu alt üst olan Hana ve kiz kardesi Rosa. Zor yasamlari Hananin siyah ceketinin cebindeki ekmek kirintilarinda gizleniyor umutsuzca. Ve bu kez Hana anlatiyor. Toplama kampi, insanlik disi muameleler, ayriliklar, hastaliklar, ölümler, gaz odalari... Dokuz yasinda hayata isyan bayragi acan Mira ile kirkli yaslarina varmadan ölüme teslim bayragi sallayan Hana, birbirlerine tutunarak yeni adimlar atabilecekler mi Üc bölümden olusan trajik bir aile hikayesi. Alena Morntajnovnin gercek yasam öykülerinden ilham alarak yazdigi Hana, benzersiz anlatimiyla okuru icine ceken, cerceve kurgusuyla bas döndüren, farkli zaman dilimlerinde yolculuga cikaran, olay örgüsüyle 0okurun merakini her an diri tutarak her sayfada yeniden saskinliga sürükleyen müthis bir edebiyat zevki sunuyor.
