Tahir Büyükkörükcü, Konyanin dinc sesiydi. Konyanin ruhuydu. Gölgesi sehrin üzerindeydi. Sehrin kalbine sinmisti varligi. Onun mütebessim cehresi sehrin insaninin yüzüne yansiyordu.
Sehrin güvencesiydi.
Bir umut, bir dua, bir ferahlik, bir kapi, bir aydinlik
Evimiz onun sesiyle dolup tasardi. Babamin kulaklari, gözleri onda. Onun nasihatleri ruhuma sinmis, onun sesiyle büyümüsüm ben de. Yazmayi denedim; onun ruhundan tasan damlalar kalbinize süzülsün diye
Yazmayi denedim; bir Allah dostu, dostunuz olsun, sizin de bir gölgeliginiz olsun diye
