O gece, kücükken ezberledigim tüm masallar tersine döndü... Rapunzel uzun saclarini kesti, Sindirella kaybettigi camdan ayakkabiyi bir daha bulamadi, Kirmizi Baslikli Kiz issiz ormanda kaybolup evine geri dönemedi ve Pamuk Prenses tüm müdahalelere ragmen kendisini sonsuz bir uykuya teslim etti...
O gece anladim her masalin mutlu sonla bitmeyecegini...
O gece, tüm yildizlar gökyüzünün karanliginda kendini gösterirken, dünya üzerinde ufacik bir toz tanesi oldugumu anladim. Un ufak oldum ama sigamadim koca dünyaya...
Insan ruhu 21 gram demis bir bilen, ne safsata ama... Eger görseydi ruhumun bedenime yaptigi tonlarca agirligi, utanirdi teshisinden.
O gece, ruhum, kendisini prenses masallarina layik görmedi...
O gece, tüm dünya haykirdi yüzüme, Sen ne saniyordun ki diye...
