Son yillarda sefler kendilerini rakiplerinden farklilastirmak icin kullandiklari malzemelerin kökenini ön plana cikariyorlar. Yemek yaparken kullanilan malzemelerin nereden geldigini, nasil üretildigini ya da yetistirildigini bilmek artik daha fazla önem kazandi. Fransizcada yiyecek ve iceceklerin yer ile iliskisini tanimlayan bir kavram vardir Terroir. Bu kavram, lezzet ve mekan arasindaki iliskiye dikkat cekiyor ve bu iliskiyi belirleyen kültürel ve ekolojik faktörlere dayali sistemi tanimlamak icin kullaniliyor.Türkcede yerin tadi dedigimiz bu kavram, kirsal topluluklarin icinde yasadiklari fiziksel cevreyle iliskilerine de isaret eder. Yerin tadi insanlar ve mekanlar arasinda, kültür ve doga arasinda kusaklar boyunca gelisen tarihsel iliskiye dayali bir yerel tarim modeli sunar. Bu anlamda yerin tadi insan hüneri ve merakinin bir yerin dogal özellikleriyle etkilesimini dile getirmek icin kullanilir. Kirsal topluluklar gündelik yasam pratikleriyle yasadiklari cevreyi belirler. Ayni zamanda icinde yasadiklari cevre de onlarin bilgi, beceri ve davranislarini belirlemektedir. Insanlar ve mekanlar tarih icinde sürekli etkilesim icinde bulunmustur.Gida insanlik tarihini bicimlendirmis, topluluklarin kültürel aliskanliklarini ve dogayla olan iliskilerini belirlemistir. Bu nedenle gida yalnizca bir nesne degildir. Bir yeri temsil eden pratikler bütünüdür. Bir gelenektir. Cografyanin etkilerini tasir. Tarladan sofraya toplumsal iliskileri kuran bir iletisim sürecidir. Yöresel gidalar kirsal topluluklarin bilgi ve yeteneklerinin vücut bulmus halidir. Yerel mutfaklar farkli topluluklari bir araya getirmekte ve bu topluluklar arasinda baglar örmektedir. Yerel gidalar üretici ve tüketiciyi, pisiren ve tadani, kirsal ve kentli topluluklari bir araya getirmeye devam etmektedir.Türkiyenin cografi isaretlerinin bir envanterini sunan bu kitap yerel tatlarin ve yöresel mutfaklarin korunmasina katki sunacaktir.
