Bir sarki mirildanarak yavas yavas elbisesini cikariyordu. Kalbimde siddetli bir carpinti ve tatli bir heyecan vardi. Onu hicbir zaman böyle yari ciplak görmemistim. Elbisesini bir kanepenin üstüne serdi.Iskarpinlerini ve coraplarini karyolanin ayak ucuna firlatti.
Samanyolu önce -her zamanki gibi- tefrika edilir. Sonra kitap halinde basilir. Birdenbire büyük ilgi devsirir. Bu ilginin taniklarindanim. Annem, yaz gecelerinde benim bir türlü göremedigim Samanyolunu adeta görerek, kim bilir kac kez, Kerime Nadirin bir romani vardir Samanyolu. Ablana hamileyken okumustum, tesirinden bir türlü kurtulamamistim... derdi.
-Selim Ileri-
